Mi ovde ne tvrdimo da je Marko Kurtović iznosio potpunu istinu, bez ikakvih primesa zablude. Mi tvrdimo samo to da bio opunomoćen predstavnik Neba imajući potvrdu za to. Ja sam doživeo da vidim neke neverujuće članove moje porodice duboko pokrenute porukom sa tonskih zapisa njegovih propovedi.
Ljudi koji žele da zanemare činjenicu, da Nebo odabire koga hoće i potvrđuje njegov rad čine veoma opasnu stvar za svoje duše. Tu se ne radi o tome jeli neko simpatičan ili ne; ima visoke škole ili ne, tu se radi o opunomoćenju sasvim druge vrste.
Marko Kurtović je započeo nešto što se neće završiti do sudnjeg dana. Jer ovo je vreme za konačno iznošenje nauke o pravednosti, gde nikada neće nestati ruke koja će nositi baklju. Naprotiv, sve više i više će biti onih koji će priznati istinu ustima i nositi je u srcu.
2001. godine je počeo sa javnim radom pokret koji je iznosio istine o opravdanju verom na način na koji do sada nije bio slučaj. U našem narodu poznato kao proročki pokret; ili jednostavno po istaknutim pojedincima neki su to zvali jednostavno Boban i Milan.
Opravdanje verom se, u tome što smo mi koji mu pripadamo nazivalo "delom probuđenja i reforme", propovedalo ponovo kao centralna, vrhovna i najjača istina. U tome se pod opravdanjem verom smatralo iskustvo koje svaki pojedinac treba neminovno da doživi da bi uopšte krenuo putem posvećenja i da bi mogao da bude ubrojen u vernike. Onaj koji to ne doživi, jednostavno nije posmatran kao neko ko je unutra, nego kao neko ko je spolja i ko ne može da predstavlja autoritet za verske stvari i obavlja čak i najjednostavnije dužnosti u Božjoj crkvi.
Ljudi koji su bili deo ovog dela su najoštrije osuđivali greh, mlakost i formalizam, primajući i prosleđujući lična svedočanstva nekim pripadnicima crkve, uglavnom vođama i vernicima koji su se isticali. Ime proročki pokret je nastalo kao posledica toga što su se pojedinci dela za probuđenje pozivali na snove, viđenja i unutrašnja osvedočenja Svetog Duha.
Ovaj pokret je u vreme između 2001 do današnjeg dana izazvao takođe negativnu reakciju struktura organizacije adventista.Svi istaknuti pripadnici dela su vrlo brzo isključeni iz članstva. U Srbiji je delovao paralelno u to vreme još jedan pokret koji nije u prvom redu imao opravdanje verom nego proročanstva kao centralnu temu proučavanja i iznošenja, tzv Sivački pokret.
I za jedan i drugi verujemo da ih je pokrenuo i pokreće i dalje Bog. Ne možemo dati drugačiju izjavu jer moramo da svedočimo istinu.
I pored toga što je većina pripadnika ovih pokreta ili bolje rečeno dela, odstupila od svojih prvobitnih uverenja i nastavila svoj verski život u jednom ili drugom pravcu, slično kao i vesnici 1888. njihov kontinuitet i osnova verovanja žive i dalje i ostaju za jedno vrlo blisko vreme.
Potrebni su odgovori, preispitivanja a u konačnom smislu i ujedinjenje svih delova Hristovog tela u istini. Tako dolazimo do zaključnog dela u ovom istorijskom kratkom preseku verovanja u pravednost kroz veru.
Nema komentara:
Objavi komentar